3 (322) 2024
Z numeru marcowego
„Listu do Pani”
Przez bramę Popielca weszliśmy w czas Wielkiego Postu. Nasze schylone w pokorze głowy posypane zostały popiołem i brzmi w nas wezwanie: „Nawracajcie się i wierzcie w Ewangelię“. W tych dniach, wypełnionych codziennymi obowiązkami, postaramy się odnaleźć czas na częściej podejmowaną modlitwę, religijne lektury, rekolekcje, tak ważną dla rozwoju duchowego – spowiedź, a więc na duchowe przygotowanie do najważniejszej uroczystości roku – Zmartwychwstania Pańskiego – Wielkanocy.
W przestrzeni naszego życia powracał ten czas już wielokrotnie, przeżywany w różnych, często bardzo trudnych okolicznościach zewnętrznych. Także obecnie mamy świadomość trwającej przy naszej granicy, wojny i społecznych napięć wewnątrz kraju. Ze zrozumieniem i wdzięcznością odbieramy Apel przewodniczącego Konferencji Episkopatu Polski abp. Stanisława Gądeckiego o modlitwę i post w intencji ojczyzny. Nie wątpię, że wszyscy podejmiemy ten apel (s. 5). Z pewnością ta modlitwa popłynie w parafiach, ale powinna wybrzmieć też w każdym domu rodzinnym żyjącym Ewangelią.
W niełatwym czasie, który przeżywamy, potrzebna jest też solidna praca nad wewnętrznym rozwojem, nas rodziców świadomych wagi misji, w której uczestniczymy – wychowywania dzieci w duchu patriotycznym i religijnym, skoro nie zawsze będziemy mogli liczyć w tym zakresie na szkołę. Konieczne wydaje się więc wzbogacanie w „domowym uniwersytecie“ naszych umysłów i serc o ważne do przekazywania treści. Mamy się stawać interesującymi rozmówcami naszych dzieci już od wczesnego ich dzieciństwa, pełnymi inwencji partnerami zabaw – wtedy łatwiej odbierane będą nasze wychowawcze inicjatywy i oddziaływania. Niech nas w tych trudach wspiera patron rodzin św. Józef, którego uroczystość obchodzimy 19 marca.
Analizujmy też częściej własny sposób myślenia i postępowania i odpowiednio je korygujmy. Cenne wskazówki przekazuje nam w tym numerze Listu do Pani ks. prof. Romuald Jaworski w artykule Samokontrola i dyscyplina wewnętrzna (s. 16).
W końcu miesiąca, 25 marca, obchodzić będziemy uroczystość Zwiastowania Pańskiego, dziękując Bogu za Jego Bezcenny Dar. Również wtedy obchodzimy Dzień Świętości Życia, dzień głębokiego wzruszenia i równie głębokiego bólu, bo świadomi jesteśmy występującego dziś zjawiska braku szacunku dla dzieci nienarodzonych i bezlitosnego pozbawiania je życia. W tym czasie ważny będzie każdy nasz głos i nasze działania w obronie nienarodzonych. Ich życiu zagrozić mogą podejmowane przez zwolenników aborcji próby odejścia od obowiązującej przez lata, a chroniącej dzieci nienarodzone ustawy o planowaniu rodziny. Ten problem omawia na łamach naszego miesięcznika Antoni Szymański w artykule o znamiennym tytule Czy odejdziemy od ochrony ludzkiego życia w kierunku swobody aborcji? (s. 12).
Wzorem dla wszystkich, nie tylko dla podejmujących starania, by chronić dzieci poczęte, może być sługa Boża Stanisława Leszczyńska, której 50. rocznicę śmierci w tym roku obchodzimy, a o której bohaterskiej postawie i pracy położnej w Auschwitz pisze w naszym miesięczniku Małgorzata Babińska (s. 31).
Dzień 25 marca przypomina o jednym jeszcze ważnym wydarzeniu. Tego dnia, przed czterdziestu laty, w 1984 roku, św. Jan Paweł II powtórzył akt uroczystego zawierzenia świata Matce Bożej, który wcześniej wymówił w Fatimie. Oddał pod opiekuńcze skrzydła Maryi świat, który tak wiele Jej zawdzięcza. Wyjątkowa książka Moniki Jabłońskiej Papież oczami świata o wielkości i zasługach Jana Pawła II, uznanego za „wielki dar Bożej Opatrzności dla świata“, prezentowana była w lutowym numerze Listu do Pani. Dziś spotyka nas radość poznania dróg życia mieszkającej obecnie w Stanach Zjednoczonych autorki książki, która za ważny cel w swym życiu uznała „ocalenie dziedzictwa, które pozostawił ludzkości papież Polak“ i pomoc „w znalezieniu się w zasięgu promieniowania jego świętości i mądrości“. W wywiadzie, którego udzieliła red. Lidii Dudkiewicz (s. 28), znajdziemy bogactwo wątków tworzących życie Moniki Jabłońskiej, możemy poznać poglądy, dokonania, przemyślenia wyjątkowej Polki z Ameryki. A także odczuć głębszą więź z naszym Mistrzem i duchowym Przewodnikiem – św. Janem Pawłem II, który w czerwcu 1979 roku, będąc w Polsce, takie zostawił nam słowa: „Proszę was:
* abyście mieli ufność nawet wbrew każdej swojej słabości, abyście szukali zawsze duchowej mocy u Tego, u którego tyle pokoleń ojców naszych i matek ją znajdowało,
* abyście nigdy od Niego nie odstąpili,
*abyście nigdy nie utracili tej wolności ducha, do której On wyzwala człowieka,
* abyście nigdy nie wzgardzili tą miłością, która jest największa, która się wyraziła przez Krzyż, a bez której życie ludzkie nie ma ani korzeni, ani sensu.”
MARIA WILCZEK