7-8 (317) 2023

Z numeru

lipcowo-sierpniowego

„Listu do Pani”

Lato – czas oczekiwany, dar królewski. Znużeni nadmiarem pracy, a często i kłopotów, których codzienność nie szczędzi, czekamy na to hojne latem obdarowanie. W modlitwie błagalnej powierzamy miłosierdziu Bożemu nasze utrapienia, codzienne troski, lęki, niepewność, którą pogłębiają ostatnie wydarzenia: wojna za naszą wschodnią granicą, przedwyborcze zawirowania, klimatyczne i ekologiczne kryzysy...Trzeba nam jednak podczas lata nabrać sił: fizycznych, psychicznych i duchowych, by nadal godnie znosić życiowe trudy, wspomagać bliskich, współtworzyć szczęśliwy dom rodzinny i wzmacniać swoją postawą środowiska zawodowe i społeczne, z którymi jesteśmy związani.

Z nadzieją wyruszamy więc w drogę – w poszukiwaniu piękna letniego świata. Czasem to krótka trasa, na nieodległą, bujnie ukwieconą działkę, czasem dalsza wyprawa w znane lub odkrywane dopiero rejony. Ale najważniejsze w tych wędrówkach jest to, dla czego przyroda bywa tylko tłem: nasze spotkania – z Bogiem i ludźmi. Także z bliskimi, dla których często brakuje nam czasu. Przypomnijmy sobie piękno modlitwy pod gwiaździstą kopułą nocy, modlitwę, której i deszczowa chmura nie zdołała przerwać, modlitwę w dekoracji świtów i zachodów słońca... O urokach wędrówki – w którą i modlitwa była włączona – ze swoimi córeczkami: pięcioletnią Jagódką i czteroletnią Malinką, pisze nasza autorka Anna Jesionek (s. 14). O mocy, jaką dała uczestniczkom IV Ogólnopolska Pielgrzymka Kobiet na Jasna Górę, w artykule pod znamiennym tytułem Odwagi! Nie bójcie się, wspomina Maria Pietrzak (s. 6). O wędrówkach w poszukiwaniu polskich śladów w Rzymie snuje opowieść Lidia Dudkiewicz (s. 8). Kontynuuje też swoją opowieść o Ziemi Świętej prof. Maria Ryś (s. 18).

Poszukiwanie piękna w wielu jego odsłonach – w przyrodzie, w zabytkach architektury, w dziełach malarskich – z pewnością nadaje kierunek wielu wakacyjny trasom. Na jedną z nich: na spotkanie z poezją Cypriana Norwida w Dębinkach, zaprasza prof. Tomasz Korpysz (s. 22). Niech nie zabraknie jednak podczas naszych wypraw z dziećmi także czasu na spokojne rozmowy i opowieści, również o przeszłości rodziny, o tym, co było znaczące w dzieciństwie rodziców, dziadków, o czasach i tradycjach, w których wzrastali. Te pierwsze lekcje rodzinnej historii mogą otworzyć je na głębsze zainteresowanie losami Polski i świata, a wspomnienia o odważnej postawie antenatów w czasach wojennych i powojennych – stać się zachętą, by nasze dzieci chciały stawać się w przyszłości ludźmi czynu, a nie biernymi obserwatorami toczących się wokół wydarzeń. Pamiętajmy też wspólnie z młodymi o letnich rocznicach: o heroizmie powstania warszawskiego, o solidarnym zrywie strajków sierpniowych 1980 roku. Sięgnijmy też w naszych rozważaniach do przejmującego tematu: ocalenia Polski i Europy w bitwie warszawskiej z bolszewikami w sierpniu 1920 roku. A obserwując obecną sytuację na Wschodzie, modlić się trzeba o szybkie zakończenie wojennych działań, o to, aby przez jakiś cud nad Dnieprem mógł powrócić pokój...

Dzięki wspólnym rodzinnym rozmowom i wędrówkom niech umocni się w nas świadomość, że przyszłość naszych dzieci, którym z całego serca dobrze życzymy, zależy w znacznej mierze od tego, w co i jak skutecznie zostały wyposażone w domu rodzinnym. Zależy od wychowawców, którzy dbają o ich, ale również nieustannie o własny, wszechstronny rozwój. Pomocny w tych rozważaniach może okazać się artykuł Agnieszki Wolińskiej-Wójtowicz (s. 12), którego tytuł Czas to miłość – myśl bł. Stefana Wyszyńskiego – zawiera wiele sprawdzonych wskazań ważnych w procesie wychowywania najmłodszych członków rodzinnej wspólnoty. Podkreślone jest też w nim znaczenie rozwijanego w rodzinie życia religijnego. Wakacje zaś mogą i powinny sprzyjać jego pogłębieniu, pogłębieniu przyjaźni z Jezusem – najważniejszym Przewodnikiem na drodze życia naszego, naszych dzieci i wnuków.

REDAKCJA